Gittiğimiz her yere kanatlarımızda taşıdığımız iyiliği götürmek…

Pandora’nın Kutusu’nda kalan tek şey ‘umut’tu. Bütün kötülükler arasında insanları yaşatacak yegane kötülük olan umut dışarı çıkamamış, kutunun dibinde saklanmış kalmıştı. Bu küçük mavi bir kelebekti. Bir defa serbest bırakılan kötü varlıklar yeniden kutuya girmedi; fakat her nereye uçarlarsa uçsunlar Umut peşlerinden gitti ve her gittiği yere kanatlarında taşıdığı iyiliği götürdü… Bazen öfke, özlem, kaygı, nefret, suçluluk, çaresizlik ya da sıkışmışlığı öyle ağır hissederiz ki, bu duygularla bir bütünmüşüz gibi gelir. Asla bitmeyecekler, yaşattıkları acı asla hafiflemeyecek zannederiz. Bir başka deyişle, kutunun içindeki kelebeğin tıkırtısını duymakta zorlanırız.
Halbuki, o güzelim kelebek ‘umut’ her zaman oradadır. İşte bunun için bu projede olmalıyız.

Birer mavi kelebek olabilmek için kendimizi tırtıl gibi hissetmeyi umut ediyoruz.  İnsanlar özlerinde bulunan o sevecen yanı, günlük işlerin telaşından ortaya çıkaramıyor. Onları yaşamın müziğinin kanatlandırıcı rüzgarına davet ederek uçurabiliriz. Her uçurtmayı uçuracak bir rüzgar mutlaka vardır; herkesin insani özünü titreten, yüzlerini parıldatan bir ışık vardır. Yalnızca kalbine dokunursan ikna edersin çiçeği meyveye. İşi o olduğu için taşımaz karınca buğdayı toprağın altına; yemeyi umar gelecekte bir günde. Sahiplenir bir kere sakladığında yuvasına bu yüzden. Karınca hiç şarkı söylemiyor mu ağustos böceği gibi, dans etmiyor mu? Böyle mi sandınız onu. Karınca olmadan nasıl bileceksiniz onun şarkısını? Karınca da dans ediyordur ama kendi şarkısıyla.

Özünüzün neye ihtiyacı olduğunu bulmak, içinizdeki tırtılın nasıl hareketlenip büyüdüğünü gözlemlemek isteyenlerin projesi Bir Umut Dedik. Kendi kalbinize dokunurken uyuyan tırtılların da uyanmasına cesaret vermek için bu projede olmalıyız.

bir umut dedik, umudun kanatlarındaki iyiliği yakalamak istedik…

İşte, O’ umut milyonlarca yıllar boyu kötülüklerle mücadele ediyor ve savaşıyor. Çünkü hayat birçok olumsuzluk ile dolu. Bizi hayatta tutup, mücadeleye devam etmemizi sağlayan tek şey kalbimizde sakladığımız umutlarımızdır. Kalbimizdeki en saf duygu olan umudun, hayatımızın en parlak yıldızı olması için bu projede olmalıyız..